O Gider II Şiiri - Nevin Akbulut

Gitmeler o kadar sessiz olur ki
Gittiğini bile anlayamayız
Hala sıcaklığı bu yüzden yanımızdadır
Yanımızda hissetmemiz de bu yüzden
Ya da gittiğini kabullenemeyip beynimizin reddetmesi

Sahi gitmiş miydin?
Ne zaman?

***

Var olduğuna inandırmak kendimi
Bu benim en naif yanımdı
Bu yüzden zayıf yanımdan gittin

Gidişini bilmediğim içindi her gün aynı sızıyla uyanmam
Aynı yerimden acıyordum her gün
Aynı ama ayrı sabahlara uyanırken
Uyuyunca da geçmiyordu hiçbir şey
Kaldığı yerden devam ediyordu uyanınca
Aynı sızı acımaya

Her sabah aynı yönde birikirken acılar
Hiç yolumu kaybetmeyi beceremedim
Ben hala aynı yerden ayırıyorum saçlarımı
İstesem de ters taraftan bölemedim
Durmadı saçlarım
Ne de sızılarım
Bu yüzden kısa tutuyorum belki de
O kadar istememe rağmen uzamadı
Uzatamadık
Onun yerine acılarımız uzadı saçlarımızı geçti
Boynumuza dolanıp, düğüm oldu
Yanındayken olduğu gibi hep saçlarım
Daha geçemedik o boyu

Giderken bıraktığın sızıların boyu geçti boyumu
Hala o kırışık elbise
Hala fönlü dağınık saçlar
Üzerime yapıştı
Kökünden kazısam da saçlarımı
Dünyanın dibini kazısam da
Çıkmıyor üzerimdeki bu iz

Her gün başka renkler giysem de
Aynı renk elbisem hep; o siyah
Üzerindeki kırışıklar gibi net o gün

Nasıl bir sarhoşluktu böyle ayık tutan?
Uyuşmuşken bile böyle canlı hissettiren
Nasıl bu kadar acıydı?

Şimdi hep o yağmurlu gün var
Ansızın bastıran sağanak bir de soğuk
Ve benim aniden yakalanışım var
Zamansız gelmenden belliydi
Haberim olmadan gideceğin

Gidişlerinin sonu değildi belki
Yeni yüreklere gideceğin gibi
Ama sen benim son gittiğimdin
Herkesten gidip sana geldiğimdin

Gelmek de gitmek de birdi bundan sonra
Burası çok soğuk artık
Ben dondum
Sen ise son kez gelerek acele etmelisin
Biliyorum sıcaksın
Çünkü hala ılık nefesini hissediyorum soğuk tenimde
Acele etmeliyiz
Yoksa ellerinde kalırım
Yüreğinden düşerken

Son kez dokunacaksın bana
Ama ben bir şey hissetmeyeceğim
Acele et
Yoksa dokunduğun yerde soğurum
Toprak altına gidiyoruz bu sefer
Çay içmeye değil ya da yemek yemeye
İhtiyacım olmayacak artık hiçbir şeye

Yaşadıklarımla gideceğim senden son kez
Tüm yaşanmışlıkları silip
Seninle yaşadıklarımı sulanan beynime kazıyarak
Sadece seninle yaşadıklarımı alıp da gidiyorum

Sevgili diyemediğim sevgili!
Sen benim son gittiğimdin
Sen değil aslında ben gidiyorum

Yaşadığımı bile unutarak
Öyle çok gidiyorum ki
Siliniyorum hayattan ve bu gezegenden
Hiç gelmemiş gibi olacağım artık
Ve orada bol zamanım olacak
Seni unutmak için
Ve ruhumu arındırmak için senden
Senli her şeyden

(Yirmi Üç Kasım İki Bin On İki 10 30)