O Gelince Şiiri - Seyit Er

Gecenin hava boşluğuna yakalanmışım
Oksijen kaybediyorum her nefes alışımda
Kirpiklerimi tavanın örümcek ağlarına asmışım
Kötürümlüğe mıhlanmışım sırtımdan ranzama
Kan demliyorum kar suyuyla damarlarımda
Ayak tırnaklarımdan ter yağıyor çarşafıma
Nasır öğütüyor sıktığım dişlerim damağımda
Gözyaşlarımın tuzu elmacık kemiğimin nabzında
Saçlarımın orman yangınına dokunuyor ellerim
Bir ağıt ezgisinde yağmalanıyor yüreğim
Derin bir of çekmeye bile mecalsizim
Bilmiyorum zamanın hangi yöresindeyim
Hangi boylamın hangi meridyenindeyim
Utanmasam soracağım adım neydi benim
Yoksa ben
Müebbed nöbetlerinin nikotininde miyim

Balyozlar vuruluyor beynimin her kıvrımında
Hep aynı isim görünüyor dudaklarımın aynasında
Anlıyorum o gelmiş
Ele güne görünmezlik iksiri içmiş
Bir benim için gelmiş
Mor basmalı fistanını giymiş
Alnımın şakaklarında yürüyor
Azan sinüzitlerimi boğuyor
Vurgunlardan felçlenen bu canım
Yeniden canlanıyor
Rivayet sandığım
Küçük dilimle konuşuyorum
Yaşamı yirmi yaşımla selamlıyorum
Tuz buz oluyor duvarlar
Yıkılıyor Sağmalcılar