O Geceden Kalan Şiiri - Duahan Hancı

Gecenin kör sesinde bir korku kaldı bende
Gözlerim bulut bulut, ellerim kor bir ateşte
Dudaklarım sitemkar bir gülüşün hevesinde
Gidişinle buz gibi bir kış kaldı bende

Yorulmak ne güzeldi heyecanı hissedip
Mutlulukla döndüm geriye üzüntüyü devirip
Dudakların sıcacıktı, şefkati de ekleyip
Alnıma koyduğun buse kaldı bende

Bir görünüp kayboldun, yüzünü çevirdin
Sanki hiç dönmeyecek gibi ansızın gittin
Getirdiğin baharı kışa döndürdün
Senli dünyamda sensizliğim kaldı bende

yorgun gecede yorgun iki iz vardı
Solgun yüzünde yinede mutluluk vardı
Heyecanın derindi canımda canın vardı
Seninle olmak başkaydı tenimde terin kaldı

Geceyi yırtan kısık sesinle
Tenimi kavuran sıcak elinle
Gözlerime bıraktığın bakış iziyle
Aldığım nefesteydin, Soluğun kaldı bende

Bitti sandığım yerden yeniden başladım
Kederleri fırlatıp Sevinçleri aldım
Dünyama bahar getirdin sana alıştım
O geceden bir çok şey
Gözlerin, elleri, nefesin
hatta sıcacık bir sevgi
Belki de sadece yüreğin kaldı bende! ...