Qaranlıq gecədə, dolğun səmada,
Bir anlıq gördüm sənin üzünü.
Səni oturub yad edən anda,
Bir anlıq unutdum mən öz-özümü.
Səmanı çox sevdim mən o gecədən,
Bir dolğun hiss oyandı mənim qəlbimdə. Özümdə bilmədim necə oldu sən,
Bir sevinc oyatdın bu gözlərimdə.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta