O Gece Şiiri - Yunus Öztürk

Yok olduverdi ümitlerim ansızın.
Ve hayat sevincim yerın dıbıne gırdı bulamıyorum
Varoluşumun sebebi kaldı aklımda ve kalbımde
Birde onun getırdıklerı
Sevmemiştim, nedenını bılıyordum
Unutmuşum meğersem son bır kaç yıldır
Tekrar haturlatana teşekkürler
Ardımdan dediklerine de teşekkürler

İşte geldim tekrar
Gözlerim kararmış
Kuyunun içine düşmüş sevgim
Attığın her kovada boşluk
Bunu anlaman zaman alıcak ama
Bil yeter.
Unutucandan emınım zaten

Kaderimin oyunu dicem lakin
Artık o da kızmaya başladı
Üzerime atma artık dedirten oyunları var başımda
Durulacan,duruldun deyiveren yaşanmışlığımdan
Bir sakinleşme esti sanki
Beni benliğimden alıp
O anlamsız, o manasız, o boşvermişime götüren

Bitti,gitti,yok,unut
Sanki hepsi aynı anlam,aynı kelime,
Ya da bana oyle geliyor.
Tenhalaşan ruhumun canevinde
Hıçkırıklar aldı başını gidiyor
Bense kendimi kandırıyorum
Nedenini bildiğim halde.

Ya kahkahalarımın içindeki gözyaşları ne olacak
Onlar apaçık belli
Bomboş sokaklar gibi her şey ortada.
Ya yüreciğim ne olacak
Ya duygularım,
Anılarım
Senlerim
Bunlara ne dicem ben.
Her seferınde tokat mı yicem dünlerimden
Bunları bilerek karar vermek işte kaderin oyunu.

İşte sonbaharın kışa çevirdiği gün bugun
İşte soğuklarımın başlangıcı bugün
Ahh çekme zamanı yani
Keşkelerle yüzleştiğin
Güzelliklere küseceğin
Anlık kızmaların,bağirmaların
İsyanların başladığı zaman işte!
Diyeceksinki ağla yüreğim ağla
Seni ancak o anlar.
Yine de sana elveda
Beni ancak bu paklar