Çocukluğumun haylazlığında
koşardım sıcacık sobanın yanına,
küçük bi aralıktan seyrederdim bulutları
babam sokulurdu yanıma sorardım
bulutlar nereye gider diye?
sessizce fısıldardı kulağıma evlerine diye gülerdim
geçenlerdede, sordum mahallenin delisine
olgunlaşmış halimle sence babam nerelerdedir diye
gösterdi bulutları belki oradadır diye şaşırdım
o günden bu yana simsiyah olunca bulutlar bi özlem içinde yağmasını beklerdi
bu köz tutmuş yüreğime
Kayıt Tarihi : 24.3.2003 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!