Ö ğ ü t Şiiri - Habip Ata Giresunlu

Gönüller kaçamaz hummay-ı aşktan,
Bahar seli gibi akabilirsen;
Mecnunu ağlatan çöl dize gelir,
Bir ateş misali yakabilirsen.

Hazine toprakta kaldı gömülü,
Baki kalmayacak dünya ölümlü,
Berhudar olursun solmuş bir gülü,
Sevipte yakana takabilirsen.

Garipler ufukta teselli arar,
Gördüğü rüyayı hayıra yorar,
Bedava olursa bir mezar kazar,
Eğer ağlamadan durabilirsen,

Mevcut olmasan da harman savrulur,
Hızlı sürme atı bir gün yorulur,
Başını sokacak damın bulunur,
Çiviyi tahtaya çakabilirsen.

(Torul,03.11.1968)
(Kuşakkaya Gazetesinde 05.05.1970 tarih,294
sayıda yayınlandı)