ö.g. 154 TAB VE TABİİ Şiiri - Necdet Erem

Benzemek,
aynı olmak anlamına gelmez.

Dış görünüşler basit,
bakışlar sathi olduğundan,

gördüklerinin arasında fıtratlarından kaynaklanan,
bazı ortak özellikler varsa da bu benzerlikler seni,
benzettiklerinin, bir birinin kopyası olduğu yanılgısına düşürmesin.

Aynı gibi görünenlerin bile,
akıl almaz sayısız farklılıkları vardır.

Çünkü yaratan,
her şeyle bizzat münasebetini
düşünen akıllara his ettirmek için,

her şeye ayrı bir suret,
ayırıcı bir hususiyet vermiştir.

Aynı uzuvları taşıyan,
aynı ana babadan doğan kardeşlerin bile,
ses tonu, ten kokusu, göz irisleri, el damar haritalarına varıncaya kadar,
hiç bir şeyleri bir birine benzemezken,

Ne yazık ki
beşer içinde kendisini bilim adamı zan eden
bir takım zavallılar,

bu ilim ve sanat harikalarını
bizzat görmelerine, tespit etmelerine rağmen,

Cümle varlığa tab ve tabi-i deme
İNAT, gaflet ve cehaletinden kurtulamıyorlar.

Bu korkunç cehalet,
akıllı insanı İNADINDAN KÖRLEŞMİŞ nev-i adına utandırıyor.

Her atomunda bir kâinat kadar sanat ve hikmet bulunan varlık âlemini,
tesadüf ve tabiata verenler ile fiziki görünüş ve anatomik yapı açısından bir birimize çok benzesek bile,

sanıyorum ayını tür ve aynı cinsten değiliz.