Bir deniz kenarında ömrümün en şahane,
Demlerini sürdüğüm o evi unutamam.
Saraylar dizilse de yolumda hane, hane,
Ağladığım, güldüğüm o evi unutamam.
Ne öyle pek sıkıcı, ne de pek fazla şirin,
O evdi doğum yeri böyle birçok şiirin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta