O Ev Şiiri - Ali Rauf Tankal

Bir ev vardı…
tepede … bulutlara yakın.
Kuş uçuşu bir dakika denizlere…
Yaban kuşlarının çatısına yuvaladığı
….uçurumlara yakın.
İncecik..kıvrım kıvrım patikasında..
Yaban keçilerinin oynakladığı…
Sert, keskin, taze granitler ve..
zümrüt yeşiliyle karışık manzaralı,
yarı çökük çatısı ve örme taştan bacalı….
Bir ev vardı..
Odanın ortasında…yağmuru,
paslı bir peynir tenekesiyle karşılayan,
geceleri ay ışışığını kullanan,…
bazende..
sönük bir kandil ışığı görünen…
penceresinin çatlak camından….
Mutlu, yarınsız ve çok uzaklarda..
Kimsenin düşleyemeyeceği kadar yalnız olan
Bir ev vardı.
Ama yalnız bir ev vardı,
mutlu, yarınsız, yalansız bir ev.
Bacası seyrek tüten bir ev….
İnanmazsınız.
O evde yaşayan biri vardı…

ART 01.02.2009