Ahlayıp vahladı bindiğim eşşek.
Burnundan soluyordu öfkesini.
Ben de mutlu değildim,
Ama ne yapabilirdim,
Ben insandım, o da eşşek.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
