Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bugünün çirkinliği yüzünden
Gecmisin güzelliği ni dile getirir olduk
Belki birşeyler hatırlanır
Belki cogaliriz
Belki umut işte
Tebrikler üstadım
Evet...
Kendini yalanlayanlar moda günümüzde!
Üstelik "söylerse söylesin, vardır bir bildiği" diye,
Bir de keramet sebebi, maalesef.....
...
Sabah, "hiç görmedim.."
Öğle, "bir iki görmüşlüğüm var",
Akşam, "evet, görüştük, konuştuk" gibi örnekler artık sıradan..
Ve giderek daha yaygın...
Üstüne..
İftira!
Üstüne "hakaret!"
Üstüne elindeki yetkiyi kötüye kullanarak!
Ne diyelim, "eskidendi" dürüstlük,
Efendilik,
Tevazu.......
Allah hayra çıkarır, inşallah...
Tebrikler Bülent Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta