İnsan sarraflığının boşluklarıyla örülen ruhumu dinlendirmeye çalışsam da dillenmesine engel olamıyorum şimdi...
Bütün dikkatini toplamalısın. Şiirdeki o büyük giz burada saklı.
Okuduğun, şairliği yakıştırdığının hayat şiiri...
Kim bilir kaçıncı senfonisini besteliyorum, kaçıncı dizesini yazıyorum şu yalnız kalabalığın hatırına. Hayatta kurtarılmayı bekleyen daha kaç şiir, kaç şair var? Ah şiirler ah!
Onlarca yazılan dizelerin, tonlarca anlamını yüklenir sırtına şiir.Beyin göçü başlamıştır artık...
Kalbindeki göklere, dağları, uçurumları yakıştırır bazen şair.
Bazense okyanusa, koskoca bir selvi ağacını...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta