O eski resmin Şiiri - Seçkin Erdoğan

Dün akşam o eski resmin geçti elime
Bakıyordun gülümsüyordun yine eskisi gibi
Yıllara medyan okuyordu sanki solmamıştı o resmin
Yine simsiyahtı saçların
Ve ışıltısında büyülüyordu gözlerin
Yine can alıcıydı, kulağımda çınlarken sözlerin
Hala o an bile sımsıcaktı içimdeki hasretin
Bir şeyler kıpırdadı bir an yüreğimde
Bu sevgi değildi, bu başka bir duyguydu
Sevgiyle nefret karışımı

Beklide o gidişin geldi aklıma
Beklide o son gülüşün
Nasıl bir andı ki o, sanki benim ölüşüm.
Sanki benim, sanki benim çöküşüm.

Beni yıllar öncesine götürdü, resmindeki o yüzün
Yine kalbimde fırtınalar, yine gönlümde hüzün
Benim dünyamı yakıp yıktığın, o kahrolası güne
Evet; Elveda deyip de bıraktığın
Bana eceli arattığın,
Ve kirli bir mendil gibi, sokağa atıp bıraktığın o talihsiz güne..

Ne kadarda kolay demiştin, biliyor musun elvedayı
Ne kadarda kolay vurmuştun beni yüreğimden..
Bir kelimen, bir sözün yetmişti beni öldürmeye
Sevgimin aşkımın katiliydin, daha o günden beri.

Bana acı çektirmek, sana zevk verse de
Bu aptal gönlüm seni bir türlü unutamadı işte.
Unutmadı be vefasız, unutmadı işte..
Damarlarımda ve hücrelerimde senin sevginin her zerresi dolaşmakta..
Gönlümse bu aşk denen belaya, durup durup bulaşmakta
Şunu hiçbir zaman unutma ki güzelim.
Sana sitem ediyorsam, bu seni delice sevdiğimdendir,
Sana değer verdiğimdendir.

Ne yapayım unutamıyorum, unutmadım işte,
Bir kendimi unuttuğum gibi.
Oysa ki nasılda mutluyduk seninle biliyor musun?
Sayfa sayfa yaşamıştık maziyi,
Sayfa sayfa paylaşmıştık, mutluluğu acıyı kaderi..
Böylemi bitmeli bu aşkın sonu, böylemi be güzelim..böylemi..

Biliyor musun bizi herkes kıskanırdı bir zamanlar
Öyle ki;
Senin adını Leyla, benim adımı mecnun takmışlardı.
Çünkü onlar kadar büyük,
Onlar kadar sınırsız
Onlar kadar ölümüne yaşamıştık aşkımızı..
Kuşlar kelebekler, ve hatta böcekler şahitti aşkımıza..
“İşte bak örnek sevenler”
“İşte bak gerçek sevenler” diye gösterirdi herkes bizi…
Kavgalarımız bile güzeldi, seninle tartışırken.
Bir lokma ekmeği, bir bardak suyu paylaşırken,
Hayatı paylaşırken.
Ne kadar da kızsak birbirimize, yinede bilirdik gönlümüzü almayı
Zehir etmezdik hayatı birbirimize..bilirdik sonunda yine mutlu olmayı..
Çünkü biz güçlü sevdik, kolay mı yıkılırdı bizim kalelerimiz..
Kolay mı ayrılırdı birleşen ellerimiz..
Ve kolay kolay ayrılmazdı yüreğimiz..

İşte bak güzelim sana demiştim,
Sevgiyle nefret karışımı bir şey hissettiğimi
Ama şunu unutma ki;
Sana duyduğum nefret,
Sana duyduğum sevginin yanında bir hiç kalır, koca bir hiç..
Eğer sende beni bir hiç uğruna bıraktığın
Bir hiç uğruna yaktığın kişiyi,
Yani beni tekrar sevebilir misin?
Yarım kalan sevdamızın ardından,
Ömrünü benimle tamamlar mısın..
Hiç kimsenin anlayamadığı bu sevdalı yüreği,
Bir tek sen anlar mısın..
Yani beni tekrar sevebilir misin..
Merhametine değil, aşkı’na sığınıyor bu yürek..
Sığınağım ve barınağım yalnız senin kalbindir..
Yalnız senin yüreğim..

Beni karanlık gecelerin kucağında bırakma,
beni sensizliğe alıştırmaya çalışma..
Bunu başaramam ki..
Yoksa elimde resminle can verdiğimi görürsün,
Bir sokak lambası altında..
Çığlıklarıma, yıldızlar ve karanlık geceler şahit olur ancak..
Beni; beni sensiz bırakma..
Tekrar koşabilir miyiz mutluluklara,
Bu defa hiç ayrılmamacasına, tekrar vuslatı yaşayabilir miyiz seninle..

Bu gönül kapımı ilk sen açtın, ilk sen kapattın
Senden başkası ne girebilir içeriye, ne zorlayabilir gönül kapısını
Çünkü bir tek senin üstüne yaptım, kalbimin tapısı..
Sen kalbimin kiracısı değil, sahibisin..
Bende yalan sevgiler yok, sende sever sahicisin..

Seçkin der ki, fark etmez, taksan mecnun adımı
Bir tek senle tadarım, hayatın bu tadını
Öyle çok alıştım, hasretin ölüm bana
Sevemez ki yüreğim, senden başka kadını
Senden başka kadını..

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA