O Eski Günler Şiiri - Demirhan Erdem

Ne güzeldi gardaş o eski günler
Ocak başında hoş sözümüz vardı
Kadillak ne, mercedes ne bilmezdik
Komşunun atında gözümüz vardı.

Çıkar idik soğuk sular başına
Otururduk toprağına taşına
Yaylalarda pişen bulgur aşına
Ta Sivas'tan gelme tuzumuz vardı.

Çeşmesinden ab-ı hayat akardı
Tarlasında gül ü reyhan biterdi
Tüneğinde çil horozlar öterdi
Beş- on tavuk ile kazımız vardı.

Tüfeğimiz her an hazır durudu
Bakmadan atsakta yine vururdu
Ne dilek dilesek kabul olurdu
Divanda dergahta nazımız vardı.

Kerem idik Aslı idi yarimiz
Dağa düşen Ferhat idi yarımız
Söyletmezdi engel isi arımız
Gönülde gizli bir sızımız vardı.

Boz bulanık seller gibi akardık
Tenhalarda yare gizli bakardık
Sevdalık üstüne türkü yakardık
Emrah'tan kalma bir sazımız vardı.

Mertlikte Yavuzduk sevdada Yunus
Şeytana düşmansak Allah'a kuluz
Onunla anlaşır ve bir oluruz
Ana sütü kokan dilimiz vardı.

Yeter ettin Erdem kes şu kelamı
Yeri geldi zuhur etti zamanı
Alperen duruşlu gökçek imanlı
Erdem Baba derler pirimiz vardı.