Büyük garlar,tren istasyonları
yada
ayrılığın ilk kapısı nerdeyse
orda..
Kocaman kuşlar havalanır
küçük kuşlar kanat çırpar
sıkılmış yüreklerde…
Ne yağmuru bu!
Hazan olmalı!
Acıtıyor yürekleri
düştüğü yerde…
Tuhaf!
Kimse yok sanki
sadece yansımalar
el sallayışlardan.
Sanki
herkesin içinde
o en uzak!
Hep bir düdük sesi
bir öncü,bir ilk
alıyor sırasını
ayrılıklardan….
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!