Küçükken evden bisküvi kaçırıp gider karınca yuvalarının etrafına serpiştirirdim. Bu iyi bir şey. Şimdiyse insanlar bana karınca muamelesi yapıp, ezip geçiyor. Bu da iyi bir şey mi?
Ben hayatı hep buğulu bir cam arkasından görmekten sıkıldım. Dışarıda güneş var. Dışarıda gökkuşağı var. Mutlu insanlar, gülen yüzler var. Ben hiçbirini göremiyorum. Gördüğüm her şey bulanık. Gördüğüm her şey sisli. Üşüyorum. Ellerim, kalbim üşüyor. Tutacak bir el olmadığından değil. Tutulacak olan "o" el olmadığından.
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta