O Duymadı Şiiri - Ünal Çoban

Gönülden sevdi, seller olup coştu,
Kalbinde fırtınalar koptu, Ona koştu.
Uzun sürse de evlilikleri boştu,
Seviyorum dediyse de, O duymadı.

Zaman ayrılık zamanıydı, yüreğini dağladı,
Dön diyen feryatlarını duymayan kalmadı.
Gökteki, kuşlar, yerdeki karıncalar ağladı,
Bir tek aşkım dediği, O duymadı.

Yıllarca çile çekti gönlü, Derviş misali,
Neticede verem oldu yüreği yaralandı.
Sevdi, terk edildi, severek vuslata erdi,
Salası verildi, bir tek O duymadı.
29.08.2014 Ankara