O düşler ölmeli...tig..! '^+%&/() =?

.

o düşler ölmeli sessizce adımlar kızıl odalarda
geceyi kollarda kalmışlığımla baş yaslarım şiir kapınıza
her yer deniz gökyüzünde ıs varken bardağımdasınız

s u y a s a r ı l ve a ğ l a
g ö z yaşlarınla akraba
neden y a k ı n s a n a
serüvenimi a n l a t m a

yaşamadan yazamıyorum öyküsünü hayatıma
kiraz ağacı düşler çocukluğum karanlığın ortasında
gün doğmaz bazen dikilir gözlerim incir ağacınız

m o r renkleri bu yüzden
b u y ü z d e n a z l a r
ç o c u k sevmez ölümü
tutunacak d a l buldukça

halen yeşil mi gözlerin ellerimde mor salkımla
sarhoş sabahların sis kırağı kursağım uyanma
yakışıyor ölüm sana uyurum kenarımda dudağınız

g i t m e k z o r u n d a y ı m
tutuştu b a h a r ı m duvarda
sessiz odalar b ı r a k m a z
kırılma ç a t l a m a nabzıma

biliyorum
bende başlar
bende biter ölüm
kadın oluyor şiir
bazen hep hüzün
sen oldukça
anne diyemem sevgilim
elimde çizgiler giderim

şa yılı /

o düşler ölmeli
sessizce adımlar kızıl odalarda
geceyi kollarda
kalmışlığımla baş yaslarım şiir kapınıza
her yer deniz
gökyüzünde ıs varken bardağımdasınız

suya sarıl ve ağla
göz yaşlarınla
a k r a b a
neden yakın sana
serüvenimi
a n l a t m a

yaşamadan
yazamıyorum öyküsünü hayatıma
kiraz ağacı düşler
çocukluğum karanlığın ortasında
gün doğmaz
bazen dikilir gözlerim incir ağacınız

mor renkleri bu
y ü z d e n
bu yüzden azlar
çocuk sevmez
ö l ü m ü
tutunacak d a l
b u l d u k c a

yeşildir gözleriniz
mor salkımların kıyısında
sarhoş sabahların
sis kırağı kursağımda uyanma
yakışıyor ölüm sana
uyurum kenarımda dudağınız

gitmek zorunda
yım
tutuştu baharım
d u v a r d a
sessiz odalar
b ı r a k m a z
kırılma çatlama
n a b z ı m a

biliyorum
bende başlar
bende biter ölüm
“kadın” oluyor
ş i i r
yani tepeden tırnağa
h ü z ü n

sen oldukça
anne diyemem
s e v g i l i m
elimde çizgilerin
g i d e r i m

şa yılı /

o d ü ş l e r ö l m e l i s e s s i z c e adımlar k ı z ı l odalarda
g e c e y i kollarda kalmışlığımla baş yaslarım şiir kapınıza
h e r y e r d e n i z gökyüzünde ı s varken bardağımdasınız

y a ş a m a d a n y a z a m ı y o r u m ö y k ü sünü hayatıma
k i r a z a ğ a c ı d ü ş l e r çocukluğum karanlığın ortasında
g ü n d o ğ m a z bazen dikilir g ö z l e r i m incir ağacınız

h a l e n y e ş i l m i g ö z l e r i n ellerimde m o r salkımla
s a r h o ş s a b a h l a r ı n sis k ı r a ğ ı kursağım uyanma
y a k ı ş ı y o r ö l ü m s a n a uyurum kenarımda dudağınız

s u y a s a r ı l ve a ğ l a
g ö z y a ş l a r ı n l a akraba
neden y a k ı n s a n a
s e r ü v e n i mi a n l a t m a

m o r renkleri b u yüzden
b u y ü z d e n a z l a r
ç o c u k s e v m e z ölümü
tutunacak d a l buldukça

g i t m e k z o r u n d a y ı m
tutuştu b a h a r ı m duvarda
sessiz odalar b ı r a k m a z
kırılma ç a t l a m a nabzıma

b e n d e b a ş l a r
bende biter ö l ü m
b i l i y o r u m

k a d ı n oluyor şiir
bazen h ü z ü n

s e n o l d u k ç a
anne diyemem sevgilim
elimde çizgiler gider im

şa yılı /