O Durakta 2 Şiiri - Tuğrul Pekel

O Durakta 2

Ben bu gün o duraktaydım aşkım.
Sırtımı mezarlığın duvarına yasladım.
Sen yoktun yanımda geleceksin.
Biraz sonra gelişini, gözlerinle sevişini,
Gülüşünü göreceğim. Özlemişim bir tanem,
Diyeceksin. Özlemiş bu adam seni bir tanem,
Diyeceğim. Hani günlerden Bir Cuma idi.
Bir Cuma vakti, Koşarcasına içeri girdiğimiz,
Pastaneye girdim, kolumda sen mi vardın,
Yoksa ben mi öyle sandım. Garson bir fincan,
Çay getirdi. Belli ki tek kişi geldim sandı.
Bir yudum sen aldın dudak izlerinden bir yudum
Ben. Yalnız çıktım pastaneden geride kaldın,

Gelmedin peşimden. Kaderimizde,
Ayrılmak mı yazıyordu. Söyle NEDEN?

Özlemişim bir tanem,
Gelişini,
Uzağımda şöyle bir,
Duruşunu,
Ve,
Unutulmaz,
Gülüşünü.
Bu gece Alibeyköydeydim
Bir tanem o durakta.

10-11-2007-Cumartesi
Tuğrul Ahmet PEKEL