İnsan yazabilmeli acı gerçekleri
Korkmamalı,
Kalemin kudretini kullanabilmeli
Özgürce,
Korkusuzca haykırabilmeli, düşüncelerini hürce yazabilmeli
Ayağındaki prangaları, kolundaki kelepçeleri kırabilmeli, direnmeli bu hayata.
Ölene kadar dik durmalı,
Çılgınca.
Aynı güneş ve ay gibi hiç bıkmadan ışık verebilmeli.
Dinleyenlerine umut vaat edebilmeli.
Elindeki sapan taşlarıyla füzelere meydan okuyabilmeli.
Özgürlük mahkumu olsa bile sabrıyla zincirleri çürütebilmeli.
Zindanda Yılmaz Güney,
Dağ Kapı meydanında Köroğlu
Kuyuda Yusuf,
Sürgünde Ahmet Kaya,
Korkusuzca Ömer olabilmeli cesaret timsali.
“veceel nakum” diyebilmeli insan
Çünkü O beni böyle yarattı.
Türk ya da Kürt.
İnsanlık ağacının kırılmış dallarını yeniden yeşertebilmeli .
O divan sensin artık!
Gül yaprağı ve güvercin kanadıyla saracaksın yaranı
Özgür ruhunla kuş olup semalarda kanat çırpacaksın
Kanat çırpacaksın ki tüm cihana barışı getirebilesin.
EVET O DİVAN SENSİN ARTIK!
Kayıt Tarihi : 11.12.2023 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!