Yine heyecanlar taştı gönlümden,buluşacağımız aklıma gelince
Erkenden uyandım bu sabah, esnerken ismin de bir çıktı dudaklarımdan
Güldüm usulca dedim; iyi ki burada değildi duymadı beni
Yüzümü yıkadım, kahvaltımı yaptım sonra da fırçaladım dişlerimi
Giydim fazla abartılı olmayan afili kıyafetlerimi, çıktım yola
Henüz beş yüz metre gitmemiştim bile; bir dilenci çıktı karşıma
Kucağında küçük bir kız çocuğu, elleri ayakları nasır tutmuş
Oğlum Allah rızası için bir ekmek parası’’ deyişi ahhhhh
Sıkıştırdım avuçlarına ve yürümeye başladım
Öyle bir takıldı ki aklıma o kadının sözleri dellendim biraz
Hafiften de küfrettim dünyasını saran yokluğa;
Durağa geldiğimde otobüsü kaçırdığımı anladım
Dedim ki kendi kendime niye oyalandın dilencinin yanında
Bak gördün mü otobüste kaçmış ne yapacaksın şimdi
Başımı salladım yine gülümsedim
Senin bana nasılda kızacağın gelince aklıma yüreğim ayaklandı
Bu ilk buluşmamız olacaktı ve sanırım son olacak dedim kendi kendime
Bir sigara yaktım ceketimi koluma attım bir o yana bir bu yana
Volta atmaya başladım mahkumdan farkım da kalmamıştı hani
Yaklaşık kırk dakika kadar sonra otobüs geldi
Şoför mırıldanıyordu durmadan kulak misafiri oldum amiyane;
Yüzü asık kaşları çatık, gözleri ise buğulu bakıyordu
Usulca sordum; hayrola üzgün gördüm sizi bir derdiniz mi var?
Şoför başladı anlatmaya; biraz önce kalkan otobüsü kullanan arkadaş
Uçurumdan yuvarlanmış, tek bir kişi bile sağ kurtulamamış’’ deyince
Üzerime kaynar sular döküldü adeta ve o zaman anladım
İhtiyacı olan o dilenci kadına yardım etmemin karşılığı olarak
Rabbim yaşamamı istemişti, ya da ne bileyim bel ki de
Seni kaybetmiş olacaktım neticede kim bilir
Ama hayat bu kim bilir daha neleri getirir
Otobüs yaklaştıkça semtinize umudum tükeniyordu
Hatta inmeyi kaç defa düşündüm bir bilsen
Seni orada bulamazsam zaten yıkılacaktım
Güçlüydüm ben güçlü olmalıydım
Son durakta indim ve buluşacağımız yere doğru yürüdüm
Müebbet yemiş bir adamın darağacına gidişi gibi
Oraya vardığımda sen yoktun, bankete oturdum
Başımı avuçlarımın arasına aldım ve dua etmeye başladım
Ne olur sevgilim ara beni bir alo de bağır, çağır
Öylesine sıcak akıyordu ki gözyaşlarım yanağıma
Fark ettim ama nasıl olur ben ağlıyordum
Hani, hani erkekler ağlamazdı ben hep bunu söylüyordum
Omzumda bir elin kımıldanışını hissettim
İlk önce sen gelmiştin aklıma ve birden bire döndüm arkama
Ama karşımda gördüğüm bana dokunan o el senin değil
Daha sabah avucuna para sıkıştırdığım o dilencinin eliydi
Tek kelime bile konuşmadan açtım cüzdanımı
Tam ona para uzatacak oldum ki kadın; gel benimle dedi
Şaşırmıştım nereye gideceğiz ne istiyorsun’’ dedim
Sen yüreklisin, merhametlisin Allah dilediğin her şeye nail etsin seni evladım
Bir hayır işimiz var birisini mutlu edeceğiz senle ‘’dedi kadın
Otobüsü kaçırmam ve o kazayı yaşamamış olmam geldi aklıma
Üstelik muhtaç olana yardım etmek vazifem değilmiydi
Kadının peşine takıldım ve yürümeye başladık
Beni bir kavşağın yanında ki durağa götürdü
Ve dedi ki; bak oğul az sonra otobüsten bir kız inecek
Ona çok iyi bak o benim gönül kapılarımı açan bana senin gibi destek
olan birisi, bazı günler alır götürür bizi karnımızı doyurur.
O arada küçük kız tuvalete gitmek istediğini söyledi
Kadın dedi; oğul bozukluk varsa ver de götüreyim kızımı?
Hemen uzattım, kadın;
Sen burada bekle otobüsün gelmesine az bir zaman var sakın buradan ayrılma ‘’dedi
Ben kendi derdimi yanacak yerde burada neden, kimi bekliyordum?
Aradan az bir zaman geçti ve otobüsten bir kız indi
Gözleri yüreğimi yakan, saçları alevlenen ateşleri kıskandıran bir güzel
O kişi sendin;
Nasıl olmuştu bu dilim tutuldu adeta konuşamadım
Senin geldiğini bile unutmuş, o kadını düşünüyordum kimdi o kadın
Mutluluktan uçacak gibiydim
İlk sözün’’çok bekletmedim ya seni, otobüs biraz geç kaldı da’’ demek oldu
Hayatımda ilk defa bir şeylerin aksaması bu denli sevindirmişti beni
Elimi tutup’’ ee daha ne bekliyoruz gidelim artık bir yerlere oturalım’’ demiştin
Ben ise o dilenci kadını beklemem gerektiğini düşünüyordum
Başımdan geçenleri bir bir anlattım sana
Çok bekledik seninle ama o kadın ne geldi nede bir daha rastlayabildik ona
Sonra ne mi oldu?
Evlendik çocuklarımız oldu mutluyuz ama yüreğimizde aynı burukluk
Ve aklımızda aynı soru o dilenci kadına ne oldu?
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Ergen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/26/o-dilenci-kadina-ne-oldu-e.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!