O dilbere bakmaz oldum. Şiiri - Cevat Sevil

Seherde bir güneş doğdu
Deniz deryaya ışık verdi
Kalbinde bir mekan kurdu
O dilbere bakmaz oldum.

Şülayı nuri Hüda’dır
Kainattan o cüdadır
Çaresiz derde devadır
Bil Muhammed Mustafa’dır
O şemse bakmaz oldum.

O şemsi yeri zemindir
Bir adı Muhemmed Emin’dir
Nuri Ahmed’ı kevindir
Bilin o şahi Emin’dir
O nura bakmaz oldum.

Şemsu kamerden ötedir
Elif’a Mim Dal buhadır
Sertacı cemi enbiyadır
Bunu bilen Hakk Hüda’dır
O dilbere bakmaz oldum.

Bütün enbiyaların piri
Enbiya evliye destegiri
Berbati onun kıtmiri
Terk etmez kapıyı miri
O sultana bakmaz oldum

Bütün ozanlar sultanı
Methını süylerem her anı
Odur Berbati’nin imanı
Beklerem babu irfanı
O dilberi görmez oldum.

Lütfü geniş lütfü Hüda
Senden gayri yoktur cüda
Seyr eyledim bütün ada
Içinde nuri Ahmed’a
O dilberi görmez oldum.

Sen Berbati’nin imanı
Senden gayri yok sultanı
Üçyüz altmışbeştir hanı
Mesken tutmuş o sultanı
Candan buldum o cenanı.