O denli yüksek yapmayın binaları,
Daha yalnız hissettiriyor beni bana
Çalmayın klaksonlarınızı her renk ışığa,
Sessizliğimi bağırır gibi kulağıma
Ben hayattayken hele, sakın!
Ne gezsin sevgililer kol kola,
Ne getirin elinizle çocuklarınızı okula
O denli yüksek yapmayın binaları,
Daha yalnız hissettiriyor beni bana
Hele bir de,
Her gün yanından geçtiğim bina,
Sanki biraz daha yükseliyor göğe.
Hep dünkünden daha ışıltılı sanki,
Kahkahalar artarak saçılıyor sanki duvarlarından
Yeniden mi boyuyorsunuz gün be gün
Ben boynu bükük geçerken bu caddeden,
Bu hayattan,
Bana mı inat yapıyorsunuz yoksa?
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!