Deniz de deniz deyip duruyorsun,
Bilmiyorsun aslında denizi, tanıdığın filan da yok istanbulu.
O değil be İstanbul asla değil!
O umuttur insana; uçsuz ve bucaksız oluşuyla.
Martılar kadar özgür vapurlar kadar yolsuzdur onun rotası
Adaları kadar yalnız, caddelerince kalabalık ve boldur onun gönlü.
Deniz değildir, asla değildir İstanbulu böyle yapan
Umuttur! bir gencecik adamın yürek fitilini sevdasıyla yakan
O ateş nefes aldırır sana eşsiz kıyılarında
Kesmeseydi onun kartalları kıskandıran gözü
Sen seyredemezdin katiyyen baktıkça göremediğin o ufku
Huzur inanmakla gelir beykızı bilesin umuda yüzüstü düşmekle!
Hep güzelliklerini anlattım bu güne kadar,
Ama bu telafisi olan bir hata değildi bir daha sakın!
İnançsızlık yok olmaya mahkum olanlarındır gün gibi dirileceklerin değil...
R./ 26 Haziran 1433
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 18:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!