O Dediğin Damlalar.. Şiiri - Abdullah Takım

hani sonsuz severdi,ayrılık yoktu benden,
çekip gitti yanımdan,haber bile vermeden.
şimdi nerde hep bana,haykıran sevgisini,
kalbi okşayan sesi,bir gün gelir yel olur.

yürürken aynı yolda,hiç yalnız bırakmadan,
gelirdi benden sonra,atsam da uçurumdan.
kabus der ayrılığa, korkardı yalnızlıktan.
başucunda duranlar, bir gün gelir el olur.

en değerli sevgiler,doldururken gönlümü,
dökerken damla olur,kesilir gür akanlar.
onlar da sevgi gibi sabrı öğretir bana,
hafife aldıkların, bir gün gelir sel olur.

haykırırdı dağlara,duyan yoktu sesini,
emindi kendisinden,güvendi sevdasına.
hesapda olmayanlar,katılırsa hesaba.
sevgiyi haykıranlar,bir gün gelir lal olur.

tam olarak bilinmez,sırlarla dolu alem,
hesabını yapamam,müphem saydıklarımın.
bu günün doğruları,bakarsın yalnış olur,
çıkamassın içinden,anlaşılmaz hal olur.

nefret etme kimseden, sonunu bekle yolun.
bir dizi bilinmezler, bilmessin ne getirir.
yok etme umudunu, taşırsın geleceğe.
şimdi acı dediğin, bir gün gelir bal olur.