O'da Ölür Şiiri - İlhan İlboğa

Ayırdığı kırk akından
Kırkıncı örüğünü örmüş
Ten ve şehvetin kıvrımlarından
Kırk yıldır sakladığı Geceye bırakmıştı

Kasıklarından ayak parmaklarına akıttığı nehri
Meme uçlarında besler
Kıyam ve ateşi gözlerindeki gecede uyuturdu

Gece ki
Ezginin ergen kokan bedeninden sıyırdığı
Kan ve kin ile yıkayıp
Şafağa çıplak bıraktığı testidir
Ve her kadeh destursuz bırakılmıştır
Zamana
Testiye…

İnmek istediğinde meyhanesine şarabın
Zaman
Tanrının bir erkeğin kılığına girdiği an
O kaplan
Yedi kat asılı kalır
Şafağın sırtında oluşan kızıl tan

Açtığında gözünü vahdeti vücüd –ki o tanrıdır-
Vahdeti kıyam
Vücüdu ateşle buluşmuştur
Kalktığında her kadeh musalla taşına
Kırk örük çözülü
Kırk yıl ergen kalır
Ve ten
Ve şehvet
Ve yazgı