Bu zindanların tarifi yoktur.
Her yerde insan çoktur.
Geceleri loştur.
Mevsimler puştur.
Her duvarda Volta'nın gölge izleri.
Her kaldırımda acıları vardır.
Kavgacıdır bakışları ama gururludur midesi ve yüreği.
Ağlamayan insanların tablosu çizilmiştir duvarlara,
Sokak şairleri denildi sonra.
Okuyanlar kendilerine,
Yazanlar hayata çekti sitemini.
Dumanı her tüten evden, hikâyeler anlattılar birbirlerine,
Kimisi ise büyüdü çocukluğunu unutarak.
Onlar dilenci değillerdi,
Onların gururu ve onuru vardı.
Dilenci yerine koydular.
Oysa onlar sizin pisliğinizi toplayarak,
Her seferinde size dua ettiler.
Dünya büyüdü,
İnsan büyüdü,
Ama sokak insanları hiç küçülmedi.
Onlar sizin varlığınızla yaşadıkları her ana şükür ettiler.
Onların onurları, şerefleri, karakterleri vardı.
Adam satmazlardı.
Dillerinde tek bir küfür vardı o da Eyvallah…
Kayıt Tarihi : 13.4.2024 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sokak Çocukları İçin Yazılmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!