O Da Aglar Benim Gibi...

Bazen kim olduğumu soruyorum günlerce yıllarca aylarca senelerce,
Cevabı buluyorum..
Ama?
Hep ''Ama'' sı var...
O olmamalı.
Kimse bir sey yapmadı bana,yapamazda,dokunamaz ki,
Aglar o da benim gibi.
Titrer içi...dili damağına yapısır,
Kalp atısı hızlanır,
O da aglar benim gibi...

Karamsarlıga düşer bir an,
Hüzün vurmaya baslar tüm bedenine,
Hüngür hüngür aglar...
Sonra kapanır icine duygulu gözlerle bana bakar...
Haykırır bana,bagırır avazı cıktıgı kadar,
Cünkü o da benim gibi artık..
Ne bakacak yıldızı kaldı,ne de görecek bir mavisi...
Sesinin bugusu hergün cınlar kulaklarında...

Bir mum misali dirhem dirhem erimeye basladığını hissederim.
Bir an kaybolurum sessizce,
Dönenem artık geriye,
Sevgiyi yüreğimde hissetmedikce dönemem geriye.
O da dönemez...
O da ağlar...o da aglar hergün benim gibi...
Ölümü hisseder...
Tasıdıgı yüreğin agırlastıgı hisseder.Tasıyamaz hale gelir...
Korkar..
Saatler gece yarısını vurduğunda uyku haram gelir ona..
Korkuyorum bende onun gibi...
İlk gün Kü ben, ben değilim cünkü.
Yasamın verdiği ağırlık cöktü, ezdi tüm bedenimi.
Biliyorum...O da Aglar Benim Gibi...