O Çok Sevmek Şiiri - Ferhat Karaönçel

Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece,
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış,
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti,
O çok sevmek gecelerde çağresiz aldanış.

Uzayan saçlar altında avuçlarımızın
İşte o insanın bir yerde aşka boyun eğmesi.
Kırılmak,bölünmek,o hep bütünlenmek.
O cok sevmek tenin bir başka tene değmesi.

Yanmakmı o eski çağlarda yanmak,
Kül olup savrulmak rüzgarlara karşı.
İlk kesilmişliği mağrur ellerimizin,
O çok sevmek kanımızın ilk akışı.

İşte pınar, testiler,ırmaklar, çeşmeler,
Kanlı avuçlarla içmek aşkı kanmadan.
O kıyılarımızdaki denizin ilk coşkunluğu,
O çok sevmek, büyütmek onu hep orada, o zaman.

Kazımak ağaç gövdelerine adını,
Yazmak herşeyi bir bir kumların üstüne,
O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz,
O çok sevmek daha çok sevmek günden güne,
Öyle delilercesine, öyle korkunç, öyle çılgın,
O çok sevmek o yanardağ, o ateş, o yangın.