yaşlandığının farkındasın
yüzün kırışıp duruyor
ağlamışsın sanki
o çocukluk senin değil mi
neyi sevdinse hemi çokça
gül diken masallarda uçup
biraz tüy biraz buz üşüdükçe
uçuştukça seviştiğiniz yaz
o çocukluk senin değil mi
yazın çok güzeldi önceleri
şimdi kargacık burgacık
bir sen daha düşmüş yüzüne
bir şey bitsin istemiyorsun
hiç bir şey bitmiyor bir bakıma
o çocukluk senin değil mi
sen artık yalnız geceleri konuşuyorsun
üşüyorsun konuştukça coşuyorsun bir de
ağrın artıyor içinde büyüdükçe iç içine
bütün yaz eridin bittin sevgi solmuş düşünde
öpülmemişsin hiç yalnızsın yapayalnızsın
gök arayan insanlara bakınmışsın
o çocukluk senin değil mi
08:53 13.08.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 14.8.2009 06:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!