Yağmur yağardı gözbebeklerimin içinden
Sokaklar koşuşurdu ayaklarımda
Koşarak gelirlerdi çocuklar uykusuz
Geceye küsen yıldızlar
saçlarında uyanırdı
Sonra akşam sefası
Ayağa kalkıp bakardı
Susamış toprağına gözyaşlarımla
Sanki orucum bozulacaktı
Annem çağırırdı sokaklarda top oynayınca
Sırtıma yüklediğim boya sandığının kayışında
Güneşin değmediği gölgeler yakardı
Ben çocukluğun ağlattığı gözyaşımla büyüdüm
Kimbilir yalnızlığım kaç yaşında
Sokak aralarında koşuşan çocukları arar gözlerim
İkinci sınıf Türkçe kitabımda toramanın koyunları meleşir
Kitapların arasında saklanan çoban köpeğim
Yüreğimdeki çocuklarla dertleşir
Buz gibi soğuk su diye bağıran sessizliğin
Çığlıkları çağlardı
Bir lolipop şekerinin üzerinde saklanan çocuklar
Küçük küçük çakıllar yapışmış üstüne
Tane tane dökülürken yere
Boyacı bir çocuk toplardı
Kimisi top peşinde koşar
Kimide başını eğerdi usulca
Çocukların koşuştuğu bu sokaklar şimdi kaç yaşında
Bayramı beklerdim annemin parlayan gözlerinde
Babamın aldığı siyah beyaz oduncu gömleğinde
Sabahı beklerdim
Ama gece sanki bir yoldu uzunca
Yürürdüm bugünleri düşünmeden yürürdüm kimseyi görmeden
Sonra bir açıldı gözlerim
Tatsız şeker bayramları gördüm
Annemin yaşlanmış gözlerinde
Kimbilir o bayramlar şimdi kaç yaşında
Tanrı uyanmam için geceden beni sallardı
Gözyaşlarımla beslenen bir güvercin ağlardı
Çocukluğum bakardı bana taaa oralardan
Sonra gelmeyen geleceğime söverdim
Seni ararım çocukluğum fabrika sokağında
Kokuşmuş tutsak zihinlerin arasında
Uyandım çocukluğumun tükenmiş yalnızlığında
Küçük küçük sevmelerim oldu
Yağmurlar biriktirdiğim gözlerimde
Bulutları gezdirdiğim oldu benim
O sevdiğim kız şimdi annemin yaşında
Ekmek arasında domates peynir
Sokakta çocuklar cıvıldar bahçede çiçekler
Oynayamadığım çocukluğum beni bekler
Bırakta gideyim anne
Bırakta yaşımı öğreneyim
Kimsesiz kız çocuğu yazan şu mezar taşında
Ezanları beklediğimiz mübarek ramazan ayında
Bilyelerimiz şıkırdardı çulsuz ceplerimizde
Erken saatlerde kalkardı annem yazması başında
Yağmurlar birikmiş bulut çökmüş gözlerine
Fısıldaşan serçeler var bahar yenimi geldi daha
Güneşe sarılasım var
Yağmuru ağlatasım var
Bir yürek fırlatasım var yıldızlara
Çocuk olasım var bir daha
Ama yıldızların içinde uçarcasına
Güneş güzel günlere doğduğunda
Yarım kalmış hayallerimi unutma
Sığ bir hayatın içinden geçiyorum
Geleceği bilmediğimdenmidir geçmişi özlüyorum
Çocukları öldürdüler annem çocuklar uyanamadı bir daha
Şimdi bir mezar taşında anneleri baş ucunda
Kimbilir yaşayamayan o çocuklar şimdi kaç yaşında
18.05.2023
Kayıt Tarihi : 18.5.2023 18:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!