O Çocuk ve Biz Şiiri - Güner Demirci

Dolunay aydınlatıyor geceyi,
Her tarafa gölgeler düşüyor.
Uzaktan duyuyoruz şarkımızı,
Ve gökyüzünü izliyoruz,
O ağacın altında bıraktık düşlerimizi,

Ne kadar genişti gökyüzü,
Ah, ne güzeldi o çocukluğumuz,
Büyümek ve sevmek,
Aşk her şeydi, özgürlüktü,
Ne kadar büyüktü hayallerimiz,
Gökyüzünün genişliği kadar
Nasıl da büyük gelirdi küçücük dertlerimiz.

Hafızamda yaşayan çocuk,
Onu çok gerilerde bıraktık,
Üzgünüz, savaştık haksızlıklarla,
Unuttuk hayallerimizi,
Dert denizinde kaybettik düşlerimizi.

İşte şimdi buradayız,
Aynı gökyüzünün altında,
Yine aynı dertlerle beraberiz,
Gecenin karanlığına inat,
Ay düşüyor gecemize,
Göz kırpıyor yıldızlar uzaklardan.

Mavilikler sarıyor umutlarımızı.
Yine aynı yaştayız.
Yine yüreğimiz çocuk yaşında,
Hep gölgeyi boyadık kalbimize.
Farkına varmayı büyüdükçe öğrendik,
Ve şimdi hazan oldu ömrümüz.

03 Eylül 2024