Senin hüznün hep bir çocuğun dizleri
Bahçeleri ve kedileri kazıdın
Aklının o gizli sandığına
Irmaklar akarken sen böyle kurak kaldın
Unuttun ağaçların senle konuştuğu dili
Meyveyi dalından yemeyeli
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta