O Çocuk Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Çocuklar gördum,sınır boyunda
Savaş bölgesinde,
Bir köy sokağında...
Yüzleri güleç, gözleri umutsuz
Yanakları çukur çukur gamzeli

Çocuklar gördüm o köylerde,
Askerlere selam durmuş,
Kendileri küçük yürekleri ürkek
Kala kalmış yavrucaklar
Donuk,soluk bakışlarla,
Bakıyorlardı o zırhlı tanklara.

Bir çocuk gördüm yalın ayak,
Yüzü kirli burnu sümüklü;
Elinde soğan ve ekmek
Ölümün yanı başında!
O çocukluk ürkekliğiyle
Koşuyordu çocuklarla,
Toz,dumanlar arasında

Dağlara inen toplar...
Ve düşen domdomlar,
Köylüleri korku sarmış
Dışarı çıkmak yasak!
Yalnız toplamış çocuklar
Çerçi gelecekmiş herhalde,
Satmak için kovanlar...
Toplamaya koşuyorlardı
Gördüğüm tüm çocuklar

Ve utancımda ağlar oldum,
Bir çocuğa koşar oldum
Umudunu yarınlara sakla
Yani özgürlüğe yani geleceğe...
Ve kardeşliğe der oldum

Yalnız yürek çok üzgün bende,
Kapsüller,fişekler toplamadan
Şeker yada toka almadan
Çerçi yölü bekleyen o çocuk!
Paletler altında çiğnenmiş
Ölü gördüm onu ölü.
.


09.11.2007
Yıldırım