Onu ilk defa orda
Bir küçük oda da tanıdım
Işıl ışıl çakmak,çakmak gözleri
Madden yorgun
Yıpranmış olsada
Bir büyük savaşa
Bayrak açmıştı küçük bedeni
Yoktu saçları belki başında
Ama hemen yanı başında
Duran resmi
Anlatıyordu lüle saçların
Çok yakıştığını ona
Bir hastahane odasında tanıdım onu
O hasta ben onun doktoru
Ben bıkmış,ben usanmış
O umut,hayat dolu
Her kür sonunda yıpranırken bedeni
Yine durmakta dimdik hayatta
Ben kahrolurken hergün
Bu çocuk bu acılara nasıl dayanmakta
Haykırıyor sanki gözlerime bakarak
Kopmak yok bırakmak yok
Sımsıkı sarılmak var hayata
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim şiirlerime bakarsanız bir tanede orada bu konuda bir şiir bulabilirsiniz. Çok şiirim var bu konuda ama sadece birini siteye aktardım.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (3)