O (cc) çok büyük. Şiiri - Ömer Çetinkaya

Dalar giderim geceleri,
Kendimi yitirir,
Yolumu kaybederim,
Yıldızların arasında,
Uyanırım bir soru'nun şafağında.
Bunlar neden böyle?
Bunların ustası kim diye?
Sekerim yıldız'dan yıldız'a,
USTASINA UZANIRIM.

Eğilir sudaki ay'ı seyrederim,
Şurdan kayan yıldız'ı,
Evrenin enini ölçerim ayaklıyarak,
Derken el açarım,Sen ne mahir Ustasın,
Nasıl durdurursun bu mavi göğü?
Nasıl durdurursun direksiz?
Ustasını arar,
USTASINA SORARIM.

Umman bir başka,
Yer yüzü bir başka,
Gök yüzü ise bambaşka,
(Ama nice dağlar var semada) ,
Onları kim nasıl tutar?
İşte bu bir (güç) meselesi,
Bir büyüklük en en en büyüklük,
BEN O (cc) BÜYÜĞÜN EMRİNE GİRİREM...

29.05.2006