“ö.ç.m” den Silikozis Şiiri - Adnan Ünal 1

Taşı toprağı altın İstanbul’da
Sonunda bir iş bulabilmişti genç adam
Bir kot taşlama atölyesinde
Kotları beyazlatacaktı,
Eskimiş havası verecekti onlara
Zehir soluyarak havadan
Her gün ciğerinden bir parça vererek…
Kaç yıl ömrü kaldığını bilmeden
Ekmek götürecekti çocuklarına

İki yıl çalışabildi ancak
Nefes alamıyordu
Ciğerlerine saplanmıştı bir illet
Acile götürdüler apar topar
Akciğer filmi harita gibiydi
Her yer benek benek
Teşhis konmuştu:
Silikozis.
O da neydi?
Amansız bir hastalıktı bu
Tek çare akciğer nakliydi

Ve bir gün göçtü gitti genç adam
Nakil beklerken...

Adnan Ünal “ö.ç.m”