O Şiiri - Ebrar Ensar Vuslat

Ve özlem bitti ey sayfalar satırlar. Anladım ki hasret kaldığım bir tek o var. Ömrümü bir kez daha çekti aldı ellerimden. Sendeleyen ruhumu, doğrulttu kendine yeniden. İşte şimdi anlam kazandı satılarım, İşte şimdi yürek yandı. Şimdi öldü fani küheylanlarım. Hatırıma geldi kurduğum binbir hayal. Imkansız değillerdi hatırlıyorum hayal meyâl. Doğdu güneş, Söndü ateş filizlendi umudum. İndi dağdan, döndü çölden Bedevi ruhum. Dirilen bir ruh var bende Hissediyorum. Değişiyor ve durduk yere titriyorum. Ve O (c.c) Sevginin Aslı… Bilmem ne kadar sürer bu sevda faslı… O geldikten sonra kıymeti düştü herşeyin gözlerimde. Hatta bütün Mahlukâtı ona feda edesim var. Öyle bir dokundu ki yüreğime Al senin olsun canım! Senindir YâR..! Sahi onun çilesi ne hoş imiş. Hasret, sevgi, hayranlık Ancak onunla Sarhoş imiş. Ve yangın! Bağrım delik deşik. Söyle nerededir Huzuruna eşik. Söyle de geleyim Başım ayaklar altında ezilsin. Söyle ne olur, Bu kul dergahında gezinsin. Umutlar Bitmiyormuş Sana olunca. Ve bitmiyormuş sevda, yüreğe sırrın dolunca. Ey sevgili! Bağışla bu cüretkâr Ve âsiyi.. Bak getirdim pişmanlık dolu testiyi. İstersen kır, istersen Fırlat at, Kıyı köşe. Ama ne olursun bakışıma nazâr eyle. Ne olur öyle uzak durma. Ben hayaller kuruyorum ama sen Duyma… Bir bakışına zebûn Ben! Bin kere Ölür müyüm acep Görsem…? Nazlı nazlı, köşe bucak kaçan sen! Bir tek nazâr Eylermisin Ölsem…? Buldum sırları ve girdim sır kapısından. Ne yanarım artık, Nede güzel görünür bu zindan.. Dalamadığım Uykularım var. Ve senden sonra Alamadığım dünyevi Hâzlar. Tatminkâr değilmiş Yüreğim. Söylesene Seni bulan bu yüreği Ne kılar Tatminkâr…? Özlemin kucak açmış bekliyor. Bense Koşuyorum cehenneme, Cehennem daha Soğuk geliyor... Bu yangından sonra hangi cehennem paklar beni Bilmem. Ama bir Döksem, bilin ki aklar bu his, Aklanır Cehennem… Durma öfkeli ve hırçın Sesler çıkar. Ey cehennem İçim senden de Fazla yanar… 6 şubat 2012 / Pazartesi