O Burayı okuyacak olursa... Garip Çoban. ...

Ey Bab-ı Aşk şiir ol git artık!

Tuttum yüreğimin suskunluğunu Mirim
Ey beni halden hale koyan Sevgili,
Beni Sana kavuşturacak en güzel hallerle hallendir! ...
işlemiş gönlüne garibin.
Kimilerine işledikleri suçlarla avunmak kalıyor.
say ki ateş halim
tut ki yanmışım
Ben iyiyim..

Kaç hayat yaşayınca yorulur insan?
ellerimde ayın sayısız şuleleri ile
sana gelmişim.
ey benim aynam...
seccademe değen alnım,
yinelenmiş yanılgılarımlar baş başa

Giderken bana bir şeyler söyle
ah yar.

size kendimden bahsediyorum
son günlerde aklımın ermediği pek çok şey var
Ancak berrak olan temiz ve hilesizdi
soramıyorum da artık
biliyorum ikramlardayım.

İnsan yola düşünce ne çok dökülene rastlıyor.
Gönül eskisinden yorgun
Gözlerinin telaffuzu yok! ...
Sendeyim ben gözlerini çevir bak
korkunç!

ama gel gör ki şems vakti böyledir
çoktan unuttum şaşıp kalmayı.
gel diyorum ey aşk duymayacağını bile bile
Şems vaktine gizlice bakılan saatlerde
beni böyle mi bulacaktı meczup
Aşk bazen başkaldırıştır hırkasız derviş gibi

insanlar hep aceleci
bu ilk değil ölümüne
Ve düş günahlarımın ağrılarına çarpa çarpa
son da olmayacak
Bu düş hali hiç bitmedi.
Son kez gözyaşlarımın ağlaması

Aşk sandık önce damlaların sebebini,
Senin istediğin her şeyi, ben de istiyorum
kınından çeker gibi aşkı
Aklımı tut Pirim, leylî bir dem sun
Allah’ım güneşi görmem için bana izin ver.
Sen bu aşka abdestsiz mi başladın sevgili?
Anlattığımız değil…
Ben nasıl biriyim diye sormuyorum sana...
Anlaşıldığımız kadarız.

Dünyanın derdi sakal gibidir.
ve benim varacağın son durak!
Sen kesersin o uzar,
geçeceğin her menzil ben
Bense şöyle diyorum
o uzar sen kesersin...
Ben benim için önemliyim.
Susup beklemesini bil ey aşk
Acaba insan denince hatırlanıyor muyuz?

sen havasın
Neyim yoksa var bildim
Sana ihtiyacım var, gel!
diyebilmekmiş güçlü olmak,
Eğildim
nasılsın diyorlar mesela
Eksildim
ulaşılmaz biri değil; herhangi biriyim ben
Eridim
sen ateşsin
Olağanüstü biri değil,
Bir seni bitirmedim
Sıra dışı biri değil
sen topraksın

Ben varlığın içinde bir yokluk,
Üşümeden
Bir imlaya takılırdı diz(e) lerim.
Ve
Arz ederim.
kaç sene,
Konuştukça, iliklerime işlerdin.
kaç ay,
ama gitme
kaç gün,
şaşırdım kaldım işte bilmem ki nemsin
kaç saat,
çaresizim çaremsin,
geçmeli,.
İnsan neyi karaya bağlar?

Hiçbir şey senden eski değil ey aşk

Deniz kokusunu özlerim durup dururken..
Yada ne bileyim şehrin sesini..
Seviyormuş gibisiniz
Söylerim anlamazlar...
Hala anlamadınız mı?
Dilimde kurur kelimeler
her şeyi anlamak zorunda değiliz
Çıkış orada, aydınlık, nefes almak orada.
Zor Kapılar...
yitirdim ve gittin kaybolduk
Kimse değil, seni yalnız ben anlarım!
kabullensen diyorum artık bu adamı böyle

Koşup arınmak istiyorum
Bir kadın/erkek gider…
Kendin gibi birini bulana kadar hastasındır...!
Bir dost…
Sevgiden caydığım yerde darıl bana.
Bir arkadaş…
uzun bir ünlem taşınıyor geçmişimden.
Bir sevgili…
ve Boşluk...
Dökülür durur hâlâ.
Altı üstü aşktı.
Benim yasam bu.
Siliniyorum tanıdık yüzlerden.
c/isminden!
Kimselere anlatamayacağım

başlasın yalnızlığa düşmesin
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Gönül dar geliyor sevgime
Yapacak başka işlerin yok mu?
bakın artık herkes görüyor onu…
Biraz ürkeceksin! suretinden
insanın aşkı muhakkak hırpalar.
Ayna, hep ayna, ayna...

Yüz yüze yabancıysan kendine gitmek istediğinde,
çok mu etkilendin? kendinden
Binlerce çünkülerim var benim, ya senin..?
Bir sessizliğe göre fazla konuşkansınız.

okuman gereken her şeyi okur musun?
Ama konuşmaya değecek güzellik her zaman bulunmuyor...
Başka bir rengi sevmeyen renk ölür.
Yüreğime dolduruyorum asmış kendini
Şair konuşuyor:
- Ölmek, yeni bir emre kadar yasaklanmıştır!
Kim bilir.! Daha
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
Kaç gün.
Gör nasıl kırılır...
Kaç gece
Senin sessizliğin
biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime...
Şimdi burada değilim
Orada düşüncelerinde her şey var.
Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da

O gidince neden başka birisin
Gitme kal Akla zarar olacak
Ruhumun dünyasından eser tahayyüllerim
yaşanır mı böyle
Ey Gözlerini Kıblem Saydıgım Gayr-i Resmi Hüznüm
Ama ne zaman gelsen, sus(tum) ve pus(tum)
kapıyı açmıyorum
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Yanılgıya Beş Var

Dışımız lal gibi sessiz.
De ki: bitmiştir umut, bitmiştir
Ah sen cümlelerin seri katili!
bitmeden sevgi gitme
dualar okuyan bir anne gibi ayetlerle süsle beni...
sevgi, bitmiştir güven!
Bana kalmadı…
Al bu suskunluğumu al artık
Anılar, anılar, belki hepsi bir kelime
yaşanır mı sevgili söyle
Hal-i ruhsarım perişan gibi.
Bunun için sevgilim, seninle başlattım bu şiiri.
Bizim hiç bir hürriyetimiz yok aşktan başka

Ey ağ/yar!
Seni duydum bağıra çağıra susuyordun…
ân’da sana her kavuşmam elzem..
Gözlerin aşka mabet, sözlerin ayrılığa davet...
Ey Aşk, Kerbelada SU Ne Demekse,
Sende Bende Öylesin! Kuldan Yasak, ALLAH tan HAKK..! ..
Seni karanlıklar arasında yakıyorum
Bense içinden geçen uzadıkça uzayan aşk çeşmesi
bir mumun şavkında feryadım
aldırmam yinede dünyaya

ve derim ki
Mum gibi dik olup doğrulmak..
Kaybetmek sabrı öğretir...
Sonra gittikçe yanarak erimek..
belki yâr doğar, güneşim olur..
Dinliyorum kendimi sonsuz bir sükunetle...
Eridikçe özüne yaklaşmak gibi bir şey...
Adını koyamıyorum bu halimin...
Bu gök boşluğundaki gözlerime

Yanıyorum işte, kuruyorum ah ediyorum
Var mı aşktan ötesi...
Ona hürmet edecek kimseler halk eder...
Ölürcesine isteyen,beklemez
Hadi bekletme yar kalbimin fethi sana helal...y.ed