O Bulut Kalsın Şiiri - Ramazan Ecevit

Otobüsün camına yansıyan gözlerime acıyarak
Yüreğimde ateşi sönmeyen sevdanla
Gidiyorum şehrinden
Acıları, üzüntüleri sokuşturacağım
Bir boşluğu kalmadı kalbimin
Bu yüzden unutmak istedim seni
Terk edip bu şehri

Evet… Unutmak istedim
Ama ne mümkün
Dağlarda sen
Bulutlarda sen
Üzüm bağlarında
Rüzgarın kavağı eğişinde sen
Elinden kahveyi başım eğik aldığım hostesin
Yeşil bakışlarında da
Verdiği kahvenin kokusunda da
Sen varsın

Gömülüp kitaplarına
Şiirlerine daldığım Cahit KULEBİ
Her şiirinde, bir kadın var
Ne gerek bunlara
Bahset de havadan sudan
Ben de dağı dağ
Bağı bağ
Bulutu bulut bileyim
Dur dur…
Bulutluk ona çok yakıştı
O bulut kalsın.