O bir çiçekti;
Köklerinden kopardılar
Suda yaşarken,
Kaderine terkettiler
Yaşamın labirentlerinde bir başına.
O bir insandı;
Her insan gibi yaşamaya hakkı vardı
Çok gördüler;
Bencilliğin kör kuyularında
Zulmün sınır tanımaz karanlıklarında
Kader deyip haketmediği
Bir yaşama mahkûm ettiler.
O bir candı;
Canlarına sarıldıkça canını istediler
Erittiler,tükettiler,
Onu ona bırakmadılar
Doğduğuna pişman ettiler.
O bir sevgi idi;
Ruhunun derinliklerinde kaybolmuş
Yokolmaya yüz tutmuş,unutulmuş,
Bilmediler,görmediler,anlamadılar,
Savrulan küllerinde
Tükenmemiş kıvılcımların
Bir sevdanın ateşini
Yakana kadar...
Ahmet TIĞLI 23.7.2006 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 24.7.2006 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yaşama mahkûm ettiler.
O bir candı;
Canlarına sarıldıkça canını istediler
Erittiler,tükettiler,
Onu ona bırakmadılar
Doğduğuna pişman ettiler.
O bir sevgi idi; ****
O SEVGİ Kİ...PAYLAŞILDIKÇA ÇOĞALAN,YAŞADIKÇA CANLANAN,KOŞULSUZCASINA GELEN..KIYMETİNİ BİLMEK GEREK DEĞİL Mİ..tşk.ler..
TÜM YORUMLAR (1)