O Bir Melekti Şiiri - Süleyman Düzgünoğlu

Bakar körler gibi yaşamışız hayatı,
Oysa yaşam,
Gerçek insan sanatı,
Tuvali vermiş yaradan, rengârenk boyası,
Neden hep siyah yaşamışız,
Biz, bu deli hayatı.
Verilen onca emek varken neydi niyeti,
Geçen bütün zaman, boşa geçti demek ki.
Çok sonradan farkına varıyoruz,
O, bir melekti.
Sihirli deynek yoktu elinde,
Nesi varsa tatlı dilinde.
Zifir karanlığı bozan ışık,
Mehtaplı geceye doğan ay,
Umuda giden yol,
Kurumuş güle verilen su,
Damlasız yağmurdan yaratılan sel gibi,
Geldi, kırk yılın hatrını bozdu ve gitti.
Rüya gibi hızlı oldu, rüya kadar güzeldi,
Geldi ve gitti.
Çok sonradan farkına vardık.
Evet
Evet o bir melekti