O bir KADIN.
Bir minik kız bebek açmış gözünü dünyaya...
Daha beş aylıkken baba gitmiş bir kör kurşuna...
Anayı vermişler üç çocuklu dul bir adama...
Diken olur minik yavru, başlarlar canını yakmaya...
Verir anası çaresizlikten kendi öz amcasına...
Yaşlı amca ve yenge basarlar bağırlarına...
Kız geldiğinde 15 li yaşlara...
Kanser alır amcayı, başlar hayat kavgasına...
Yaşlı ana bakım ister, hem okur hem de bakar anasına...
Tüm yaşamın ağırlığı biner omuzlarına...
Lise biter, girer işe, başlar şevkle çalışmaya...
Tüm enerjsini harcar sevgi ve yarınları adına...
Kader arkadaş abisini çıkarır karşısına...
Yavruları olur 2 erkek,
Mola verir çalışma yaşamına...
Ev kadınıdır,
Anadır,
Eştir, sorumluluklarının farkında...
Mutlu sayar kendini şükreder Yaradanına...
Neyi varsa serer önüne inandığı kocasına...
İhanetin en karasını yaşar,
Ummadığı bir anda...
Kocası hançerlemiştir onu sol yanından...
Yavruları uğruna mücadeleyi seçer,
Döner umutlarıyla...
Değersizleşir, onursuzlaşır,
Bir yuva uğruna...
Nasıl olsa çekiyor diye ezaların dozu başlar artmaya...
Dayanamaz daha fazla tekrar başlar çalışmaya...
O na derki; 'yeter artık' herkes kendi yoluna...
Tüm enerjisini harcar evlatları ve yarınları adına...
Hem kendi okur üniversite,
Hem de örnek olur arkadaşlarına...
Çalışkandır çok sevilir çalışma hayatında...
İdareci olur,
Hak yemez,
Gönül kırmaz,
Her şey tıkırında...
Çocukları okumakta,
Sanır ki her şey yolunda...
Emeklilik gelir çatar,
Onurludur yorulsa da...
Gayrı tasası kalmamıştır, yavrularından yana...
Büyük oğlunu evlendirir,
Çok şükür o artık yuvasında...
Küçük oğlu üniversitenin son sınıfında...
Bitmedi dram daha her şey bundan sonrasında...
Kalan enerjisi de yavrularına hala...
Büyük oğlu mastırınıda yapar,
Güven duygusu tavanlarda...
Kardeşini de ortak ederek,
Kuru verir bir firma...
Tutacaktır elinden,
Olacaktır bir baba...
Bilmez ki piyasayı,
Parsa kurtlar sofrasında...
Harcarlar acımadan, dolandırırlar saflığında...
Koca bir dağ olmuş borçlar..
Çıkamaz altından, yüreği dağlanır...
Bu çileli kadın çaresiz, günü geçer iş kapılarında...
Kriz dönemi diyorlar, umutlar yarınlara...
Belki bu dram sonunda düşecek üçüncü sayfalara...
Tüm enerjisi biten kadın yaşam çizgisinin son sınırında...
Fatma AYER
Fatma AyerKayıt Tarihi : 7.3.2009 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçek bir hayat hikayesi devam eden
![Fatma Ayer](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/07/o-bir-kadin-4.jpg)
Kriz dönemi diyorlar, umutlar yarınlara...
Belki bu dram sonunda düşecek üçüncü sayfalara...
tebrikler kaleminize sağlık saygı ve muhabbetle kutlarım
Kendinize bunu fısıldasanız bile yeterlidir
TÜM YORUMLAR (8)