İzlerken haberleri, gördüm yapılanları.
Tutuklanmış bir insan.
Mahkum bile değildi,
Ölümüne hastaydı.
İmdat istedi, Devlet’ten.
Kulaklar tıkandı nedensiz.
İçeride kaldı kimsesiz.
Duyulmadı sesi öteden.
Eyvah dedim kendime,
Merhamet silinmiş kalplerden.
Suçlu olabilirdi ama, O, bir insandı.
Tedavi elbet hakkıydı,
Umutla, makamlara başvurdu.
Umutlar sonuçsuz kaldı.
Tükenmiş bedeni, dışarı bırakıldı.
Ben bir Müslüman Türk’üm.
İnsanı severim, dinimin emri.
Bu yapılanlar, çok gücüme gitti.
Çünkü,
Adaletin elinde, O, bir emanetti.
Vardır yerin üstü,
Birde ötelerde, hesap günü.
Huzura çıkarken düşünelim bu günü.
Gönül kırmak kolaydır, alması zor yeniden.
Gönül kazanmak varken, olmayalım inciten.
Okkır kimdi? Ne fark eder.
O, bir insandı.
Mehmet Macit
04.05.2009
Kayıt Tarihi : 4.5.2009 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çok güzel ve çok anlamlı bir şiir olmuş.
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (2)