Sanmayın nefsime uyar giderim.
Ölünce Rabbime sonra ne derim.
Aklıma gelince artar kederim.
Kusura bakmayın o bir hevesti.
Nefsi emmarede delice esti.
Yalancı aşığı dostum sanmıştım.
Uyup yalanına biraz kanmıştım.
Gerçeği ne yazık ki, az anmıştım.
Sakın dert etmeyin, o bir hevesti.
Ezdim ayağımla, o bir nefisti.
Dünya gözüme şirin görünmüştü.
Şehvet, şöhret şekline bürünmüştü.
Köpek olup karşımda sürünmüştü.
Lütfen üzülmeyin o bir hevesti.
Kendime gelince final enfesti.
Şükürler olsun heves kısa sürdü.
Aklım ve iradem ipini dürdü.
Sanki bir iki kez alınan kürdü.
Dostlar gam etmeyin, o bir hevesti.
Günah oldu, kırıldı taşta testi.
Verdim nefsime en büyük cezayı,
Ucuz atlattık, belalı kazayı,
Rabbe teslim ettim, bütün azayı,
Asla beklemeyin, o bir hevesti.
Mevla’m günahımı kökünden kesti.
07.05.2007
AŞKIN COĞRAFYASI
'Mekandan Kalbe'
Kayıt Tarihi : 7.5.2007 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanoğlu yaradılış itibariyle hata yapar. Önemli olan hata da ısrar etmemek, hatayı telafi edecek özür, pişmanlık(Tövbe istiğfar etmek) duymak ve hatayı tekrarlamamaktır. Mutlaka kişi yaptığı hatanın bedelini öder. İlahi nizam denge üzerine kurulu olduğu için, hatanın da mutlaka bedeli bir daha yapmamak ve tövbe etmektir. Ne yazık ki nefis ve şeytan insanı hata yapmağa iten en büyük güçlerdir. Akıl ve irade ise buna engel olan en güçlü silahtır. Gönül ise arasatta kalan tarafsız hakem pozisyonundadır. Bunları düşünerek Rabbime bir özür, tövbe (Tazarru name-Dilekçe name) mahiyetinde bu şiirimi yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!