Ne sevmeyi ne de sevilmeyi
Ne hasreti ne de özlemeyi
Çünkü o bir çocuktu
Bilmezdi
Anne sevgisi baba şefkatı
Onun tek sevgilisi
Halası amcası abileri
Ailesi ve
Çok sevdiği küçük kardeşleri
Bingöl Dağlarında
Lale sümbül papatya ararken
Kır çiçekleri arasında bir gül
Yaban gülü
Koklamayı sevmeyi değer
O artık yaban gülü değil
Sanki yedi verendi
Telefonda konuşurken bile
Yüzü kızarır eli titrerdi
Söyleyeceklerini söyleyemez
Seni seviyorum diyemezdi
O zalım bir çocuktu
Hem konuşur hem dinlerdi ve
Sevdi mii ölümüne severdi
Artık büyümüş her şeyi bilen biri
Bir adı Yunus bir adı Erbendi
O gülistan gülünü çok severdi
Kayıt Tarihi : 9.7.2005 00:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salim Erben](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/09/o-bir-cocuktu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!