O bir an. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Yaşarken hep,
Canım acıdı.
Hep bir kavganın,
İnsanı olmak zorundaydım,
Ülkem için kavga,
Yaşamım için kavga,
Bende varım diyebilmek,
İçindi hep.

İşte karşınızda bir insan,
Sevmeye aç,sevilmeye muhtaç,
Aşkı yaşayamamış,
Öylesine geçmiş zaman,
Rüzgarın önüne kattığı,
Dalından düşen,bir yaprak gibi,
Bir sağa,bir sola savrulan,
Yaşamdan istediği,tek bir şey,
Gözlerinin gördüğü,
Yüreğinin kıpır,kıpır attığı,
Sevinçle kollarını açıp,
Doyasıya sarılmaktı ‘O’na,

İstediği hiç olmazsa,
Sadece o an’dı,
Ve ne kadar mı?
Yeter,yeter ki olsun,
Yeter,sadece,
O bir an.
O.an