kolay değildir
bunca acıda sınanmak
dümdüz gitmek dere tepe
yandı yüzüm
gözyaşında demlenip
hıçkırıkta göverdim
ağrı derindeydi
bıçaklar bileniyordu kalbimde
yarasa gözler karanlığı seçiyor
ellerim kırılıyor
yen içinde gizleniyordu yaralar
yaşadığımı sanıyorlardı
oysa ölmüştüm!
gülümsedim
kimse kimsenin derdini bilmez a çocuk!
insan çığlık çığlığa doğurur bazen
kolay değildir büyümek
özümsemek acıyı
sen büyüdün bugün
mavilikler verdin yüreğime
yeniden doğduğunu gördüm
gülümsedim yine
(*) Kabuğunu kıran dost maviliklere…O kendini bilir…
(23 Ocak 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 23.1.2004 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel şiirdi...tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (8)