bazen unutuyorum
gözlerin yitik ūlkemin imdadı gibi yetişiyor olmayan aklıma...
yıllardır sesinin tanîk olduğu bu viranda...
beni hep biliyorsun sanışlarım var bu vakit....
fazla değil bi kaç saat sonra sana ayacak günüm...
acıma soframda acın ekleyerek bölünecek en insan yanlarım
ve yine sesin tanık...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
